خیابان ویلا، حد فاصل خیابان انقلاب و کریم‌خان‌زند، یکی از قدیمی ترین خیابانهای تهران است که از جمله مناطق اعیان نشین تهران نیزمحسوب می شده است. این خیابان به علت داشتن ویلاهای بزرگ و متعدد چنین نامی داشته است. البته متاسفانه ساختمانها و خانه های قدیمی ،جای خود را به آپارتمانهای چند طبقه داده اند. شاید چند خانه انگشت شمار پیدا کنید که هنوز خود را حفظ کرده اندبا این حال خیابان ویلا در عین قدیمی بودنش یکی از زبده ترین خیابانهای تهران می باشد. این زبده بودن به خاطر حضور فروشگاههای متعدد ،صنایع دستی در دوطرف خیابان ،کلیسای سرکیس مقدس در ابتدای آن، مغازه های کارت پستال فروشی ،که تک وتوک مانده اند. وبه فعالیت خود ادامه می دهند. قنادی لرد، شیرینی دانمارکی و
نام این خیابان بعد از انقلاب به استاد نجات‌اللهی تغییر یافت. شرکت نفت، وزارت علوم، تحقیقات و فناوری، سازمان انتقال خون ایران، سازمان صنایع دستی ایران، سازمان حفاظت محیط زیست، ساختمان مرکزی بانک تجارت و هتل هویزه در این خیابان مستقر هستند . وجود فروشگاههای صنایع دستی از ویژگیهای این خیابان محسوب میشود. که بیش از 100 نوع محصول صنایع دستی مناطق مختلف ایران را به معرض نمایش و فروش گذاشته است. گرچه بیشتر فروشگاههای صنایع دستی آن در طول روز خالی از مشتری است .ومغازه دارها را می بینید که کنار در ایستاده اند وعبور ومرور مردم را تماشا می کنند .فروشگاههای صنایع دستی پرزرق وبرق اما متروکند .ممکن است در آنجا جنسی را ببینید که چندین سال است از جاش تکان نخورده است.
شاید برای بعضی از دوستان جای سوال باشد که خیابان ویلا چطور به راسته فروشگاههای صنایع دستی تبدیل شد؟! خدمت دوستان عارضم این خیابان درنزدیکی چندین سفارتخانه بود وبه دنبال شکل گیری دفاتر توریستی ورفت آمد گردشگران به این خیابان بیشتر شد. وفروشگاههایی برای فروش سوغاتی بوجود آمدکه بیشتر این سوغاتی ها را صنایع دستی ایران تشکیل می دادند .این فروشگاهها هرچه گذشت از مشتری خالی شدتر شد . به نظر من شاید علتش گرانی صنایع دستی، کمتر شدن گردشگران ،کم شدن ارزش صنایع دستی وغیره بود. واقعا دلیلش برای حقیر هم مبهم است .البته لازم به توضیح می باشد که فروشگاهها این بی رونقی را با فروش اشیاء کوچکتر و ارزان تر سعی می کنند جبران کنند. وروی آن سرپوش بگذارند.فروش مانتوها وشال های سنتی ،آیینه تزئینی ظروف سفال وسرامیکی ،کیف های پارچه ای ،زیورآلات وبدلی جات ،سرمه دان های چوبی وسنگی ،شیر مرغ تا جان آدمیزاد،!!در حال حاضر بخش زیادی از سفارش های مغازه داران بیشتر طبق معمول به کالای چینی گرایش دارند.
چرا که به دلیل کاربردی بودن وپایین بودن قیمت ،مشتری بیشتری جذب می کنند فروش ظاهرا در حدی است که حیات این فروشگاهها را با خطر مواجه نکند وآنها را به ورشکستگی نکشاند بیشتر مغازه داران صنایع منبت کاری وقلم زنی را برای ویترین خود انتخاب کرده اند برخی دیگر هم با گذاشتن مانتو ولباسهای سنتی مشتری را به سمت مغازه خود جذب می کنند.وجود کوچه‌های قدیمی و خانه‌های قدیمی یکی دیگر از ویژگیهای این محل است.
از مشخصات بارز این محله ست تعدادی زیادی از هموطنان ارامنه در آن است که کلیسای سرکیس مقدس یا کلیسای سارکیس مقدس، نام یک کلیسای ارامنه واقع در خیابان کریمخان زند ، ابتدای خیابان نجات اللهی (ویلا) تهران است کلیسای سرکیس مقدس با هزینه شخصی فردی خیر از ارامنه تهران بنام مارگار سرکیسیان در سال 1349 بنا شد.
محله نجات اللهی یکی از محلات جنوبی منطقه شش شهر تهران است که ضلع شمالی آن به خیابان کریمخان زند و ضلع جنوبی آن به خیابان انقلاب منتهی می شود. این محله که در مجاورت محله های ایرانشهر، بهجت آباد و 16 آذر از منطقه شش قرار دارد، از شرق به خیابان سپهبد قرنی و از غرب به خیابان ولیعصر محدود می شود. این محله از لحاظ شهرسازی پس از محلات عباس آباد، یوسف آباد، امیرآباد و بهجت آباد شکل گرفت. از سال 1330 تا 1335 محله های یوسف آباد و امیرآباد کاملا شکل گرفته و جزء حاشیه شمالی شهر تهران محسوب می شدند. در این دوره در بخش وسیعی از اراضی نجات الهی ( ویلای سابق ) هنوز هیچ گونه ساخت و سازی انجام نشده بود.
از ابتدای سال 41 ساخت و ساز در این محدوده آغاز شد. این محدوده در آن سالها به فیشر آباد شهرت داشت که علت آن وجود باغ و چاهی در این محله با مالکیت فردی آلمانی به همین نام بود. فکر می کنم این چاه آب در حال حاضر نیز موجود می باشد . تا پیش از پیروزی انقلاب اسلامی در این محله آپارتمان سازی رواج چندانی نداشت و تنها در حاشیه خیابان های اصلی آن تعداد انگشت شماری آپارتمان به منظور استفاده تجاری و اداری بنا شده بود. تمامی ساختمان های مسی به صورت ویلایی و با حیاط بزرگ بودند که به همین علت این محدوده به خیابان ویلا مشهور گردید.
این محله پس از شهادت استاد نجات الهی در یکی از طبقات ساختمان وزارت علوم واقع در خیابان ویلا در سال 57 به نام نجات الهی تغییر یافت.
از دیگر مراکز پر اهمیت محله نجات الهی دبیرستان البرز است که از قدیمی ترین و معتبر ترین مدارس در تمام شهر تهران و حتی در ایران است.
بنای مدرسه پس از چند بار نقل مکان (از دروازه قزوین به خیابان قوام السلطنه )، سرانجام در سال 1303شمسی در زمینی با وسعت بیش از پنج هکتار، واقع در ضلع شمالی خیابان انقلاب تا محدوده خیابان رشت احداث گردید. ضلع شرقی این زمین تا خیابان حافظ امتداد داشت که بعدها قسمت وسیعی از این زمین ها برای احداث دانشکده پلی تکنیک تهران یا صنعتی امیر کبیر فعلی اختصاص یافت. ظاهرا مخارج ساخت این مرکز آموزشی ابتدا توسط شخصی آمریکایی به نام رولستن (Rostlen) پرداخت شده بود. چند سال بعد این ملک توسط وزارت فرهنگ آن زمان خریداری و تبدیل به دبیرستان البرز شد. یکی دیگر از شاخص های این محله بیمارستان فیروزگر است. این بیمارستان از مراکز درمانی بسیار معروف و شناخته شده در شهر تهران است که زمین آن توسط فرد خیری بنام دکتر فیروزگر ( از اقلیت های زرتشتی ) در سال 1332 وقف عام شد.همانند سایر محلات دیگر منطقه شش شهرداری، توسعه ناموزون شهری در این محدوده باعث شده است که بافت اداری روز به روز بر بافت مسی محله برتری یابد. حضور وزارتخانه ها، سازمان های بزرگ دولتی و شرکتهای خصوصی در این محله، جمعیت شناور آن را در روز تا چهار برابر جمعیت ساکن در شب افزایش داده است.
قسمتهای شمالی، جنوبی، شرقی و غربی این محله تماما دارای بافت متراکم اداری و تجاری است . در معابر فرعی محله می توان ردیفهایی از بافت مسی را ملاحظه کرد. به نظر می رسد به دلیل توسعه بافت غیر مسی در این محله تا چند سال آینده تمامی بافت مسی آن تغییر کاربری یابد
خیابان ,محله ,های ,تهران ,صنایع ,دستی ,این محله ,صنایع دستی ,در این ,به خیابان ,است که
درباره این سایت